Przesłanie

Dobro można dać

na tyle sposobów:

dotknąć ramienia staruszka

jakby się głaskało chleb,

zaśpiewać piosenkę

dla strumienia,

podzielić się jabłkiem

z nieznajomym cieniem,

zrobić na drutach sweter

niedźwiedziom polarnym

na pamiatkę

po naszych ciepłych o nich

myślach,

szepnąć coś miłego

komuś niemiłemu,

wysłać wiadomość

do miejskich łąk, 

że kiedyś ludzie

przestaną je kosić.

Pokój można zasiać

siejąc len, ścieląc łóżko

u progu dnia,

układając mozaikę

ze wspomnień, przechodząc

labiryntem znaczeń

do samego sedna,

podlewając kwiaty,

patrząc w przyszłość 

już teraz, wierząc, że

jest możliwa, wsiadając 

do swojej łodzi, kiedy

przyjdzie czas.

Miłość

jest prosta

w swojej zasadzie:

nikogo i niczego

nie pomija

kocha to, co poza nią

przez wzgląd

na siebie samą

tańczy jednocześnie

w Poznaniu i w Rio de Janeiro

śmieje się i płacze

bez oceny, co lepsze

łączy, czego połączyć

na pozór się nie da

jak odejście

i jak pozostanie

zawsze

w centrum wszechświata

Dla Karoliny od Jarka